بررسی رابطه توده بدنی و نتایج بارداری در خانمهای مراجعه کننده به درمانگاههای بهداشتی شهر لار در سال 1387

مقدمه: اضافه وزن و چاقی در دوران بارداری ممکن است به عنوان یک مسئله غیرطبیعی قلمداد شود و می‌تواند باعث افزایش خطرات بارداری در مادر و نوزاد شود. این مطالعه با هدف بررسی اثرات توده بدنیمادر بر مادر و نوزاد صورت گرفت.   روش کار: این مطالعه مقطعی توصیفی تحلیلی در سال 1387روی 272 مادر باردار مراجعه کننده به مراکز بهداشتی لار که با روش نمونه‌گیری تصادفی انتخاب شدند، انجام شد. ابزارگردآوری داده‌ها پرسشنامه‌ای دو قسمتی بود که به شکل مصاحبه تکمیل شد. قسمت اول پرسشنامه حاوی اطلاعات جمعیت‌‌شناسی و قسمت دوم سوالاتی در مورد عوامل خطر مرتبط با اضافه وزن در مادران بود. قد و وزن مادر در دو مرحله اندازه‌گیری و شاخص توده بدنی مادر در ابتدا و انتهای بارداری تعیین شد. وزن نوزادان پس از تولد در بیمارستان اندازه‌گیری و ثبت شد. داده‌ها با نرم‌افزار SPSS (نسخه 11) با روش‌های آمار توصیفی و آزمون آماری تی مستقل تحلیل شد.   یافته‌ها: میانگین اولین توده بدنی 4/23 و آخرین توده بدنی 3/28% بود. 3/74% خانم‌ها اولین بارداری را تجربه می‌کردند. با افزایش توده بدنی مادران وزن زمان تولد نوزاد کاهش یافت (01/0 < P). 26 نفر (6/5 درصد) مادران از ابتدا دچار اضافه وزن بودند و 6/35 (105 نفر) در دوران بارداری توده بدنی بالای حد طبیعی داشتند. نتیجه‌گیری: زنان چاق و یا دارای اضافه وزن بیش از حد در طی بارداری نیاز به مشاوره و پیگیری خاصی در دوران بارداری و حین زایمان دارند. مراقبین بهداشتی باید از مشکلات اضافه وزن آگاه باشند و آموزش‌های لازم را به مددجویان ارائه دهند.